Kathmandu, ABC, Pokhara and more
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
06 April 2017 | Nepal, Pokhara
Namaste vanuit Nepal!
Zoals jullie hebben kunnen lezen, ben ik op bezoek bij m’n vriendin Merina en haar familie in Nepal. De eerste dagen hebben we wat rondgekeken in Kathmandu (gemiddeld overdag 25 graden, soms bewolkt soms volop zon). Een mooie grote maar wel stoffige en druk-met-verkeer stad. De regering heeft een tijdje geleden besloten dat grote veranderingen noodzakelijk zijn (o.a. watervoorziening), waardoor er veel opbrekingen zijn met stof en lange files tot gevolg. De stad zelf voelt wat relaxter aan dan India tot nu toe, in het algemeen vriendelijke mensen. Ik wordt veel aangesproken of ik toch echt eens wat wil kopen (souvenirs, tours, riksja ritje, etc.). Maar al te grappig voor Merina, ze wilde er eigenlijk een filmpje van maken! Thamel is een hele toeristische wijk met veel smalle straatjes en kleine souvenir winkeltjes, gezellig en levendig. Gelukkig heb ik geen plek in m’n backpack, zo veel prachtige beelden, kleding, mandala’s, sjaals, kleden, etc. Durbar plein ook bekeken, een UNESCO site. Heel triest om de impact van de aardbeving van ongeveer twee jaar geleden te zien… Prachtige tempels die nu dermate beschadigd zijn, dat er niets meer aan gedaan kan worden. Gebouwen die middels palen moeten worden ondersteund om te voorkomen dat ze omvallen. Maar het meest verdrietige is natuurlijk het leed dat de mensen ervaren die hun huis, geliefden, alles verloren hebben.
Intussen hebben Merina en ik aardig wat trekking (hoogte)kilometers in onze benen. Na geïnformeerd te worden door een reisbureau die o.a. de Mount Everest beklimmen, besloten om onze eigen weg te gaan (geen gids(en)). Qua route zou het niet zo moeilijk moeten zijn, en een gids die onze tassen draagt, kost toch weer geld, en hebben we het echt nodig? Het antwoord bleek later ‘ja’ te zijn ;-). Grootste les van deze trekking tocht voor mij was (niet verrassend), neem zo weinig mogelijk spullen mee. Echt echt echt alleen het meest essentiële!! Dacht dat ik dat had gedaan… Dus, leg je spullen klaar die je denkt mee te moeten nemen, kijk nog eens goed, en laat daar 2/3 van thuis :-D!
Na een busrit van circa 12 uur totaal, kwamen we op plaats van bestemming. Het uitzicht de volgende dag was adembenemend! Schitterend uitzicht op de besneeuwde toppen van Annapurna (8.091m) en Machhapuchhre (6.993m) en een aantal andere bergen. Uiteindelijk vanuit Kimche (1.640m) gewandeld tot een hoogte van circa 2.800m, Bahara tempel was onze eindbestemming. Maar zoals het gaat in de bergen, is het geen recht toe recht aan weg… Vele trappen omlaag en omhoog gehad, steile smalle paadjes, rotsen, landverschuivingen, jungle, (wilde) rododendrons, (wilde) orchideeën, langurs (grote grijze apen), uitzichten, muildieren, buffels, lokale bevolking die spullen versjouwen, (wilde) bijenkorven, mega spinnen, rijstvelden, riviertjes met kraakhelder water, watervallen, zelfs warme bronnen waarin ik heerlijk heb kunnen relaxen (Jhinu hot springs). ’s Nachts overnachten in simpele kamers in kleine theehuizen die gerund worden door de lokale bevolking. We hadden zo samen heel ons ritueel over de dag ;-).
Alles daar moet per voet worden gedaan, geen toegang mogelijk voor welk voertuig dan ook. Een heel ander leven t.o.v. grote steden en vele andere plekken op deze aarde. Dankbaar en bijzonder om dit te hebben mogen zien. Annapurna BaseCamp (ABC) hebben we niet kunnen bereiken. O.a. de tijd daarvoor was wat te kort… (mijn visum heb ik nu met 2 weken verlengd, maar was in eerste instantie maar 2 weken). Ook was het lichamelijk zwaar. Na twee dagen trekking hebben we een redelijk deel van onze spullen bij een theehuis achtergelaten (waar we op onze terugweg weer langs zouden komen) en verder gegaan met een lichte backpack. Mijn kuiten hadden het zwaar, een oude bekende blessure, en het zuurstofgehalte in de lucht werd minder naarmate we hoger kwamen. Daarnaast vernamen we van meerdere gidsen dat de weg hogerop erg ijzig was en ook kans op lawines. Desalniettemin hebben we genoten van ons avontuur met prachtige ervaringen, maar waren we ook blij met ons verblijf van een dag of twee in een luxe hotel in het nabijgelegen toeristische Pokhara aan het Phewa meer.
De terugreis per bus naar Kathmandu was erg “interessant”. Hoogstwaarschijnlijk heb ik de avond daarvoor een voedselvergiftiging opgelopen… Ik zal jullie de details besparen, maar gelukkig hadden ze plastic (spuug)zakjes in de bus… De afgelopen dagen daarom rustig aan gedaan, beetje aansterken. Daarnaast nog naar de Garden of Dreams geweest en de bios. Beauty and the Beast is zeker een aanrader!
Morgen vertrek ik (alleen) naar Chitwan National Park (jungle en meren/rivieren met neushoorns, olifanten, krokodillen, slangen, beren en wat nog meer). Merina kan niet mee omdat ze binnenkort weer naar Europa vertrekt en hier in Kathmandu nog wat zaken moet regelen. Mijn visum is verlengd tot 19 april, het leek me een mooie gelegenheid om nog wat meer van Nepal te kunnen zien. Ben Merina en haar familie erg dankbaar voor hun grote gastvrijheid, de mogelijkheid om hun cultuur en leven van dichtbij te mogen ervaren. Zo bijzonder om in een land zo ver weg te mogen worden ontvangen door een goede vriendin en haar familie. In het begin kon ik het haast niet bevatten dat ik hier was, met Merina. Tegelijkertijd zie ik op dit moment ook wel weer een beetje spanning ontstaan en wat emotie rondom het afronden van deze ervaring en het afscheid nemen. Reizen met lokale bevolking is luxe en resulteert bij mij in een soort van luiheid. Ik ben me minder bewust van richting, en veel zaken gaan gemakkelijker wanneer het geregeld wordt in de lokale taal… Merina, het was in één woord geweldig! Ik heb lol, het erg naar m’n zin gehad en voelde me thuis. Dank je wel, en we zien elkaar weer ergens in Europa!
Met veel liefs,
Anouk.
Namaste from Nepal!
You likely have read that I am currently visiting my friend Merina and her family in Nepal. The first days we looked around in Kathmandu (about 25 degrees during the day, sometimes cloudy sometimes full sun). A beautiful big but dusty and busy-with-traffic city. The government decided some time ago that big changes are needed (e.g. water supply), causing many road work with dust and long traffic jams as a consequence. The city itself does feel a bit more relaxed compared to India so far, in general people are friendly. I get addressed a lot by people asking me if I really don’t feel like buying something (souvenirs, tours, rickshaw ride, etc.). Merina found this very funny, and actually started thinking about making a movie out of this! Thamel is a very touristic neighbourhood with lots of small streets and alleys and little souvenir shops, cosy and vibrant. Fortunately I don’t have space in my backpack, so many beautiful statues, clothes, mandalas, shawls, etc. We also went to Durbar square, a UNESCO heritage site. Very sad to see the impact of the earthquake from about two years ago… Beautiful temples that are so badly damaged, that nothing can be done anymore. Buildings are being supported by beams to prevent them from falling over. But the most saddest thing of all is of course the grief of the people that lost their house, their loved ones, their everything.
In the meanwhile Merina and I did quite some trekking and made many (altitude)kilometres. After being informed by a travel agency that among other things climb Mount Everest, we decided to go our own way (no guide(s)). Concerning the way it wasn’t supposed to be difficult (indeed it was not), and a porter guide carrying our bags, will cost money, and the question is, do we really need one? The answer was, we figured out later, ‘yes’ ;-). Biggest lesson of the trekking we did for me was (not quite a surprise), take as few stuff as possible. Really really really only take the most essential!! I thought I did that… So, put all your stuff you want to bring, have another close look, and drop about 2/3 of that :-D!
After a bus ride of about 12 hours in total, we arrived. De view the next day was breath-taking! An awesome vied upon the snowy peaks of Annapurna (8,091m) and Machhapucchre (6,993m) and some other mountains. We did trek from Kimche (1,640m) to an altitude of about 2,800m, Bahara temple was our final destination. But as it is in the mountains, there is never a straight road… Many stairs going up and down, small steep paths, rocks, landslides, jungle, (wild) rhododendrons, (wild) orchids, langurs (big grey monkeys), views, mules, buffalos, locals carrying materials and food, (natural) beehives, huge spiders, rice fields, rivers with crystal-clear water, waterfalls, even hot springs in which I nicely relaxed (Jhinu hot springs). At night we were sleeping in simple rooms at little teahouses run by locals. Together we had our rituals during the day ;-).
Everything up there is done by foot, no access for any vehicles possible. A totally different life compared to city life and many other places upon this earth. Grateful and special to have had the opportunity to witness this. We weren’t able to reach Annapurna BaseCamp (ABC). Among other things because time was too limited… (I have extended my visa for 2 weeks, but was at first just for 2 weeks). Also, physically it was tough. After two days of trekking we left quite a bit of our stuff at a teahouse (we would pass on our way back) and continued with a much lighter backpack. My caps had a difficult time, an old known injury, and the oxygen level in the air started to decrease when we increased in altitude. Besides that we learned from several guides that the road up ahead was icy and chances of avalanches. Despite all this we really enjoyed our adventure together with beautiful experiences, but we were also happy with our stay in a luxury hotel in the nearby touristic city Pokhara at the Phewa lake.
The bus ride back to Kathmandu was “interesting”. I likely got food poisoning the night before… I will spare you the details, but I was happy they had plastic (vomiting)bags in the bus… The last days I took it easy to recover some strength. We did visit the Garden of Dreams and also the cinema. Beauty and the Beast is definitely worth seeing!
Tomorrow I will leave (alone) to Chitwan National Park (jungle and lakes/rivers with rhinos, elephants, crocodiles, snakes, bears and what more). Merina cannot join because she will go back to Europe soon and has to make arrangements in Kathmandu. My visa is extended until the 19th of April, a nice opportunity to see a bit more of Nepal. I am very grateful to Merina and her family for their great hospitality, the opportunity to experience their culture and life from close by. So special to arrive in a country so far away and get welcomed by a close friend and her family. In the beginning I could not grasp it that I was here, with Merina. At the same time I do see that at this moment there are some anxieties and some emotions about leaving these nice experiences and saying goodbye. Travelling with locals is very luxurious and resulted for me in a kind of laziness. I am less conscious about my directions and many things are more easy to arrange when done in local language… Merina, to describe my experience, it has been awesome! I had great fun and felt at home. Thank you, and we will see each other somewhere in Europe again!
With lots of love,
Anouk.
Zoals jullie hebben kunnen lezen, ben ik op bezoek bij m’n vriendin Merina en haar familie in Nepal. De eerste dagen hebben we wat rondgekeken in Kathmandu (gemiddeld overdag 25 graden, soms bewolkt soms volop zon). Een mooie grote maar wel stoffige en druk-met-verkeer stad. De regering heeft een tijdje geleden besloten dat grote veranderingen noodzakelijk zijn (o.a. watervoorziening), waardoor er veel opbrekingen zijn met stof en lange files tot gevolg. De stad zelf voelt wat relaxter aan dan India tot nu toe, in het algemeen vriendelijke mensen. Ik wordt veel aangesproken of ik toch echt eens wat wil kopen (souvenirs, tours, riksja ritje, etc.). Maar al te grappig voor Merina, ze wilde er eigenlijk een filmpje van maken! Thamel is een hele toeristische wijk met veel smalle straatjes en kleine souvenir winkeltjes, gezellig en levendig. Gelukkig heb ik geen plek in m’n backpack, zo veel prachtige beelden, kleding, mandala’s, sjaals, kleden, etc. Durbar plein ook bekeken, een UNESCO site. Heel triest om de impact van de aardbeving van ongeveer twee jaar geleden te zien… Prachtige tempels die nu dermate beschadigd zijn, dat er niets meer aan gedaan kan worden. Gebouwen die middels palen moeten worden ondersteund om te voorkomen dat ze omvallen. Maar het meest verdrietige is natuurlijk het leed dat de mensen ervaren die hun huis, geliefden, alles verloren hebben.
Intussen hebben Merina en ik aardig wat trekking (hoogte)kilometers in onze benen. Na geïnformeerd te worden door een reisbureau die o.a. de Mount Everest beklimmen, besloten om onze eigen weg te gaan (geen gids(en)). Qua route zou het niet zo moeilijk moeten zijn, en een gids die onze tassen draagt, kost toch weer geld, en hebben we het echt nodig? Het antwoord bleek later ‘ja’ te zijn ;-). Grootste les van deze trekking tocht voor mij was (niet verrassend), neem zo weinig mogelijk spullen mee. Echt echt echt alleen het meest essentiële!! Dacht dat ik dat had gedaan… Dus, leg je spullen klaar die je denkt mee te moeten nemen, kijk nog eens goed, en laat daar 2/3 van thuis :-D!
Na een busrit van circa 12 uur totaal, kwamen we op plaats van bestemming. Het uitzicht de volgende dag was adembenemend! Schitterend uitzicht op de besneeuwde toppen van Annapurna (8.091m) en Machhapuchhre (6.993m) en een aantal andere bergen. Uiteindelijk vanuit Kimche (1.640m) gewandeld tot een hoogte van circa 2.800m, Bahara tempel was onze eindbestemming. Maar zoals het gaat in de bergen, is het geen recht toe recht aan weg… Vele trappen omlaag en omhoog gehad, steile smalle paadjes, rotsen, landverschuivingen, jungle, (wilde) rododendrons, (wilde) orchideeën, langurs (grote grijze apen), uitzichten, muildieren, buffels, lokale bevolking die spullen versjouwen, (wilde) bijenkorven, mega spinnen, rijstvelden, riviertjes met kraakhelder water, watervallen, zelfs warme bronnen waarin ik heerlijk heb kunnen relaxen (Jhinu hot springs). ’s Nachts overnachten in simpele kamers in kleine theehuizen die gerund worden door de lokale bevolking. We hadden zo samen heel ons ritueel over de dag ;-).
Alles daar moet per voet worden gedaan, geen toegang mogelijk voor welk voertuig dan ook. Een heel ander leven t.o.v. grote steden en vele andere plekken op deze aarde. Dankbaar en bijzonder om dit te hebben mogen zien. Annapurna BaseCamp (ABC) hebben we niet kunnen bereiken. O.a. de tijd daarvoor was wat te kort… (mijn visum heb ik nu met 2 weken verlengd, maar was in eerste instantie maar 2 weken). Ook was het lichamelijk zwaar. Na twee dagen trekking hebben we een redelijk deel van onze spullen bij een theehuis achtergelaten (waar we op onze terugweg weer langs zouden komen) en verder gegaan met een lichte backpack. Mijn kuiten hadden het zwaar, een oude bekende blessure, en het zuurstofgehalte in de lucht werd minder naarmate we hoger kwamen. Daarnaast vernamen we van meerdere gidsen dat de weg hogerop erg ijzig was en ook kans op lawines. Desalniettemin hebben we genoten van ons avontuur met prachtige ervaringen, maar waren we ook blij met ons verblijf van een dag of twee in een luxe hotel in het nabijgelegen toeristische Pokhara aan het Phewa meer.
De terugreis per bus naar Kathmandu was erg “interessant”. Hoogstwaarschijnlijk heb ik de avond daarvoor een voedselvergiftiging opgelopen… Ik zal jullie de details besparen, maar gelukkig hadden ze plastic (spuug)zakjes in de bus… De afgelopen dagen daarom rustig aan gedaan, beetje aansterken. Daarnaast nog naar de Garden of Dreams geweest en de bios. Beauty and the Beast is zeker een aanrader!
Morgen vertrek ik (alleen) naar Chitwan National Park (jungle en meren/rivieren met neushoorns, olifanten, krokodillen, slangen, beren en wat nog meer). Merina kan niet mee omdat ze binnenkort weer naar Europa vertrekt en hier in Kathmandu nog wat zaken moet regelen. Mijn visum is verlengd tot 19 april, het leek me een mooie gelegenheid om nog wat meer van Nepal te kunnen zien. Ben Merina en haar familie erg dankbaar voor hun grote gastvrijheid, de mogelijkheid om hun cultuur en leven van dichtbij te mogen ervaren. Zo bijzonder om in een land zo ver weg te mogen worden ontvangen door een goede vriendin en haar familie. In het begin kon ik het haast niet bevatten dat ik hier was, met Merina. Tegelijkertijd zie ik op dit moment ook wel weer een beetje spanning ontstaan en wat emotie rondom het afronden van deze ervaring en het afscheid nemen. Reizen met lokale bevolking is luxe en resulteert bij mij in een soort van luiheid. Ik ben me minder bewust van richting, en veel zaken gaan gemakkelijker wanneer het geregeld wordt in de lokale taal… Merina, het was in één woord geweldig! Ik heb lol, het erg naar m’n zin gehad en voelde me thuis. Dank je wel, en we zien elkaar weer ergens in Europa!
Met veel liefs,
Anouk.
Namaste from Nepal!
You likely have read that I am currently visiting my friend Merina and her family in Nepal. The first days we looked around in Kathmandu (about 25 degrees during the day, sometimes cloudy sometimes full sun). A beautiful big but dusty and busy-with-traffic city. The government decided some time ago that big changes are needed (e.g. water supply), causing many road work with dust and long traffic jams as a consequence. The city itself does feel a bit more relaxed compared to India so far, in general people are friendly. I get addressed a lot by people asking me if I really don’t feel like buying something (souvenirs, tours, rickshaw ride, etc.). Merina found this very funny, and actually started thinking about making a movie out of this! Thamel is a very touristic neighbourhood with lots of small streets and alleys and little souvenir shops, cosy and vibrant. Fortunately I don’t have space in my backpack, so many beautiful statues, clothes, mandalas, shawls, etc. We also went to Durbar square, a UNESCO heritage site. Very sad to see the impact of the earthquake from about two years ago… Beautiful temples that are so badly damaged, that nothing can be done anymore. Buildings are being supported by beams to prevent them from falling over. But the most saddest thing of all is of course the grief of the people that lost their house, their loved ones, their everything.
In the meanwhile Merina and I did quite some trekking and made many (altitude)kilometres. After being informed by a travel agency that among other things climb Mount Everest, we decided to go our own way (no guide(s)). Concerning the way it wasn’t supposed to be difficult (indeed it was not), and a porter guide carrying our bags, will cost money, and the question is, do we really need one? The answer was, we figured out later, ‘yes’ ;-). Biggest lesson of the trekking we did for me was (not quite a surprise), take as few stuff as possible. Really really really only take the most essential!! I thought I did that… So, put all your stuff you want to bring, have another close look, and drop about 2/3 of that :-D!
After a bus ride of about 12 hours in total, we arrived. De view the next day was breath-taking! An awesome vied upon the snowy peaks of Annapurna (8,091m) and Machhapucchre (6,993m) and some other mountains. We did trek from Kimche (1,640m) to an altitude of about 2,800m, Bahara temple was our final destination. But as it is in the mountains, there is never a straight road… Many stairs going up and down, small steep paths, rocks, landslides, jungle, (wild) rhododendrons, (wild) orchids, langurs (big grey monkeys), views, mules, buffalos, locals carrying materials and food, (natural) beehives, huge spiders, rice fields, rivers with crystal-clear water, waterfalls, even hot springs in which I nicely relaxed (Jhinu hot springs). At night we were sleeping in simple rooms at little teahouses run by locals. Together we had our rituals during the day ;-).
Everything up there is done by foot, no access for any vehicles possible. A totally different life compared to city life and many other places upon this earth. Grateful and special to have had the opportunity to witness this. We weren’t able to reach Annapurna BaseCamp (ABC). Among other things because time was too limited… (I have extended my visa for 2 weeks, but was at first just for 2 weeks). Also, physically it was tough. After two days of trekking we left quite a bit of our stuff at a teahouse (we would pass on our way back) and continued with a much lighter backpack. My caps had a difficult time, an old known injury, and the oxygen level in the air started to decrease when we increased in altitude. Besides that we learned from several guides that the road up ahead was icy and chances of avalanches. Despite all this we really enjoyed our adventure together with beautiful experiences, but we were also happy with our stay in a luxury hotel in the nearby touristic city Pokhara at the Phewa lake.
The bus ride back to Kathmandu was “interesting”. I likely got food poisoning the night before… I will spare you the details, but I was happy they had plastic (vomiting)bags in the bus… The last days I took it easy to recover some strength. We did visit the Garden of Dreams and also the cinema. Beauty and the Beast is definitely worth seeing!
Tomorrow I will leave (alone) to Chitwan National Park (jungle and lakes/rivers with rhinos, elephants, crocodiles, snakes, bears and what more). Merina cannot join because she will go back to Europe soon and has to make arrangements in Kathmandu. My visa is extended until the 19th of April, a nice opportunity to see a bit more of Nepal. I am very grateful to Merina and her family for their great hospitality, the opportunity to experience their culture and life from close by. So special to arrive in a country so far away and get welcomed by a close friend and her family. In the beginning I could not grasp it that I was here, with Merina. At the same time I do see that at this moment there are some anxieties and some emotions about leaving these nice experiences and saying goodbye. Travelling with locals is very luxurious and resulted for me in a kind of laziness. I am less conscious about my directions and many things are more easy to arrange when done in local language… Merina, to describe my experience, it has been awesome! I had great fun and felt at home. Thank you, and we will see each other somewhere in Europe again!
With lots of love,
Anouk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
