Marokko - een prachtig divers land!
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
06 Februari 2019 | Nederland, Wageningen
Intussen zijn we morgen al weer drie weken in Nederland, terug van een prachtig avontuur in Marokko! Ruim 6.000 kilometer verder en vele bijzondere ervaringen rijker.
Direct na de kerstdagen vertrok ik met m’n goede vriend Michiel naar Marokko. BigRed, de camperbus die hij net daarvoor had gekocht, bracht ons eerst naar Barcelona vanwaar we vertrokken per boot (lees: oud cruiseschip) naar Tanger, Marokko. Een boot vol met voornamelijk Marokkanen op weg terug naar huis. Elk rustig plekje werd benut om ’s nachts een dutje te doen. Een lek slaapmatje op de grond en vier stoelen naast elkaar, waren ons bed voor de nacht. Grote meevaller was dat we hebben kunnen douchen op de boot, een ware verwennerij na twee dagen niet douchen! Geen wachtrij voor de dames omdat het merendeel van de passagiers man was. Bijzonder was dat de verhoudingen in de door ons vooraf bestelde ontbijt en diner waren ver te vinden! Eén croissantje en een thee voor ontbijt, waar het diner een bord vol pasta, twee grote stukken pizza, friet, fruit en een frisdrank betrof. Zelfs door te delen kregen we nog niet eens een portie voor één persoon naar binnen. Waarschijnlijk kwam dat ook wel door de belabberde smaak…
Hoewel het wel wat moeite en geduld kostte om het land binnen te komen, de juiste mannetjes te pakken te krijgen en het papierwerk te regelen, viel het passeren van de grens op zich best mee. Met ons een grote rij aan Marokkaanse busjes en auto’s waarvan de bepakking veelal eens zo hoog was als het voertuig zelf.
Op oudejaarsdag zijn we langs de kust over een mooi stuk asfalt snel afgedaald naar het zuiden. In Khouribga een prachtig hotel gevonden, ommuurd, met binnentuin, waarmee het een oase aan rust bracht. Bleek dat ze ’s avonds voor oudejaarsavond een heerlijk 3-gangen diner serveerden en een feestje hadden georganiseerd. Alcohol is iets dat je niet erg gemakkelijk kunt krijgen in Marokko, maar in dit hotel hebben we genoten van een fles met heerlijke rode wijn. Geleerde les: vraag wel vooraf even hoe duur het is… Redelijk aangeschoten staken we net voor 12 uur siesters, of zijn het toch sterretjes, aan want vuurwerk was er niet. Oud op Nieuw blijkt een katholiek feest te zijn :-).
In Marokko hebben we precies twee weken kunnen genieten van het prachtige land. Erg divers qua landschappen en natuur. De Hoge Atlas waar we onder andere de Ouzoud waterval hebben bezocht, de Tizi-n-Tichka pas hebben gereden, hebben overnacht op een parkeerplaats op 2.240m hoogte en Aït Ben Haddou hebben bezocht. De meest toeristische plek die we hebben aangedaan. Een kasbah (traditionele ommuurde binnenstad), die vaak wordt gebruikt als setting voor films maar waar niemand meer woont.
Verder natuurlijk ook de Sahara, waar we in een berbertent de koude nacht hebben doorgebracht na genoten te hebben van een traditioneel diner en kampvuur met muziek. De prachtige tocht tijdens zonsondergang per dromedaris was voor Michiel afzien, ondanks vele kilometers op een motorzadel heeft hij niet zo veel zitvlees als dat ik bleek te hebben…
De Gorges du Dades en Gorges du Todgha waren indrukwekkend! Prachtige ravijnen, waar de weg zich al slingerend langs en ook door de rivier zich een weg omhoog baande naar een plateau. In een afgelegen dorp halverwege de route werden we plots gestopt door een bestelbusje met een Nederlands stel dat nogal van slag was. Het was al laat op de middag en die avond zouden ze overnachten in een hotel ruim 200 kilometer verderop… De route leek namelijk meer op een zandpad dat je naar een afgelegen hutje verderop zou brengen dan dé weg naar de Gorges du Dades. Vertrouwende op ons offline navigatiesysteem dat ons nog altijd overal wist te brengen, op de voet gevolgd door het Nederlandse stel vervolgden we onze weg die prachtig bleek te zijn! Bevroren watervallen, sneeuw, mooie vergezichten, diepe afgronden en prachtige off-road rijcondities maakten het een genot. Na zonsondergang hebben we nog een aantal uur door moeten rijden om weer in de bewoonde wereld terecht te komen. Met de schijnwerpers op het dak aan, heerlijke muziek en geklets vermaakten we ons prima, hoewel we ons wel afvroegen hoe onze landgenoten in de bestelbus achter ons zich voelden. Na ’s avonds de reddende engelen te zijn genoemd en afscheid te hebben genomen, genoten Michiel en ik van de meest geweldige berber omelet gemaakt in een tajine in Marokko!
Misschien wel de meest idyllische plek waar we overnacht hebben, was in een oase in de woestijn waarvoor we 20 kilometer off-road hebben gereden. Spielerei voor Michiel! Een oase zoals je je een oase voorstelt. Het doemt ineens op uit the middle of nowhere. Een aantal palmbomen bij elkaar zorgende voor schaduw én natuurlijk een waterbron. In deze oase hebben we twee nachten en een dag doorgebracht. Genietende van een fles champagne (was eigenlijk bedoeld voor oudejaarsavond) en een kampvuurtje de eerste avond ingeluid. De volgende morgen na het ontbijt werden we begroet door een berberfamilie met ezeltjes. De Franse taal kenden ze niet, dus was het vooral aanvoelen en met handen en voeten communiceren. Na wat eten en drinken te hebben gedeeld, gingen ze over tot de orde van de dagen: flessen en jerrycans vullen met water en die bepakken op hun ezeltjes. Hoe bijzonder om te zien, voor ons zo gewoon en een groot gemak dat je de kraan opent en water tot je beschikking hebt. Een half uurtje later werden we begroet door een herder met een kudde van ongeveer 30 dromedarissen; weer wat later circa 50 geiten en schapen. Voor allen een onmisbare plek om water te halen, voor ons een ervaring om nooit meer te vergeten!
Ook hebben we nog wat grotere steden aangedaan, waaronder Ifrane, een soort Marokkaanse versie van Lech in Oostenrijk, Meknes en Chefchaouen, ook wel bekend als de blauwe stad. Een gezellige medina, ofwel oude binnenstad met vele slingerende straatjes waar alle huizen een helder blauwe kleur hebben.
Het Rifgebergte in het noorden van Marokko hebben we ook kort aangedaan. In deze regio valt meer regen wat direct zijn uitwerking had op de mogelijkheden. Veel land- en akkerbouw activiteiten, groener, met als gevolg ook meer runderen. Helaas weinig lokale rassen kunnen ontdekken, vermoedelijk veel invloeden van Holstein Friesian. In het Rifgebergte een mooie route gereden, waarbij we echt het lokale leven proefden doordat we door kleine lokale dorpjes reden op een weg die op bepaalde plaatsen een uitdagend dalings- en stijgingspercentage had…
Doordat BigRed een 4x4 camperbusje is, waren we in staat om ook off-road te gaan en daarmee buiten de begaande paden te treden. Daardoor konden we echt op idyllische plekjes wildkamperen, vaak aan de rand van meren met onder andere uitzicht op besneeuwde bergtoppen en typische lokale dorpjes.
Het off-road rijden bleek nog een aardige wetenschap te zijn. Vooral een goede bandenspanning vinden voor de diverse rijcondities nam wat tijd in beslag; uitproberen en kennisuitwisseling met ervaringsdeskundigen maakten het plaatje compleet. Wat een verschil kan een halve bar uitmaken! En zo handig om zelf een compressor bij je te hebben! Zo nu en dan verkende ik het terrein van buitenaf, omdat de (droge) doorwadingen soms wat uitdagend waren. Zonder kleerscheuren maar wel flink onder het stof hebben we dit avontuur afgesloten!
Graag wil ik jullie in een volgend verhaal meenemen in de Marokkaanse cultuur, een aantal (andere) bijzondere momenten, het dagelijkse leven in BigRed en het samen reizen.
Liefs, Anouk.
Direct na de kerstdagen vertrok ik met m’n goede vriend Michiel naar Marokko. BigRed, de camperbus die hij net daarvoor had gekocht, bracht ons eerst naar Barcelona vanwaar we vertrokken per boot (lees: oud cruiseschip) naar Tanger, Marokko. Een boot vol met voornamelijk Marokkanen op weg terug naar huis. Elk rustig plekje werd benut om ’s nachts een dutje te doen. Een lek slaapmatje op de grond en vier stoelen naast elkaar, waren ons bed voor de nacht. Grote meevaller was dat we hebben kunnen douchen op de boot, een ware verwennerij na twee dagen niet douchen! Geen wachtrij voor de dames omdat het merendeel van de passagiers man was. Bijzonder was dat de verhoudingen in de door ons vooraf bestelde ontbijt en diner waren ver te vinden! Eén croissantje en een thee voor ontbijt, waar het diner een bord vol pasta, twee grote stukken pizza, friet, fruit en een frisdrank betrof. Zelfs door te delen kregen we nog niet eens een portie voor één persoon naar binnen. Waarschijnlijk kwam dat ook wel door de belabberde smaak…
Hoewel het wel wat moeite en geduld kostte om het land binnen te komen, de juiste mannetjes te pakken te krijgen en het papierwerk te regelen, viel het passeren van de grens op zich best mee. Met ons een grote rij aan Marokkaanse busjes en auto’s waarvan de bepakking veelal eens zo hoog was als het voertuig zelf.
Op oudejaarsdag zijn we langs de kust over een mooi stuk asfalt snel afgedaald naar het zuiden. In Khouribga een prachtig hotel gevonden, ommuurd, met binnentuin, waarmee het een oase aan rust bracht. Bleek dat ze ’s avonds voor oudejaarsavond een heerlijk 3-gangen diner serveerden en een feestje hadden georganiseerd. Alcohol is iets dat je niet erg gemakkelijk kunt krijgen in Marokko, maar in dit hotel hebben we genoten van een fles met heerlijke rode wijn. Geleerde les: vraag wel vooraf even hoe duur het is… Redelijk aangeschoten staken we net voor 12 uur siesters, of zijn het toch sterretjes, aan want vuurwerk was er niet. Oud op Nieuw blijkt een katholiek feest te zijn :-).
In Marokko hebben we precies twee weken kunnen genieten van het prachtige land. Erg divers qua landschappen en natuur. De Hoge Atlas waar we onder andere de Ouzoud waterval hebben bezocht, de Tizi-n-Tichka pas hebben gereden, hebben overnacht op een parkeerplaats op 2.240m hoogte en Aït Ben Haddou hebben bezocht. De meest toeristische plek die we hebben aangedaan. Een kasbah (traditionele ommuurde binnenstad), die vaak wordt gebruikt als setting voor films maar waar niemand meer woont.
Verder natuurlijk ook de Sahara, waar we in een berbertent de koude nacht hebben doorgebracht na genoten te hebben van een traditioneel diner en kampvuur met muziek. De prachtige tocht tijdens zonsondergang per dromedaris was voor Michiel afzien, ondanks vele kilometers op een motorzadel heeft hij niet zo veel zitvlees als dat ik bleek te hebben…
De Gorges du Dades en Gorges du Todgha waren indrukwekkend! Prachtige ravijnen, waar de weg zich al slingerend langs en ook door de rivier zich een weg omhoog baande naar een plateau. In een afgelegen dorp halverwege de route werden we plots gestopt door een bestelbusje met een Nederlands stel dat nogal van slag was. Het was al laat op de middag en die avond zouden ze overnachten in een hotel ruim 200 kilometer verderop… De route leek namelijk meer op een zandpad dat je naar een afgelegen hutje verderop zou brengen dan dé weg naar de Gorges du Dades. Vertrouwende op ons offline navigatiesysteem dat ons nog altijd overal wist te brengen, op de voet gevolgd door het Nederlandse stel vervolgden we onze weg die prachtig bleek te zijn! Bevroren watervallen, sneeuw, mooie vergezichten, diepe afgronden en prachtige off-road rijcondities maakten het een genot. Na zonsondergang hebben we nog een aantal uur door moeten rijden om weer in de bewoonde wereld terecht te komen. Met de schijnwerpers op het dak aan, heerlijke muziek en geklets vermaakten we ons prima, hoewel we ons wel afvroegen hoe onze landgenoten in de bestelbus achter ons zich voelden. Na ’s avonds de reddende engelen te zijn genoemd en afscheid te hebben genomen, genoten Michiel en ik van de meest geweldige berber omelet gemaakt in een tajine in Marokko!
Misschien wel de meest idyllische plek waar we overnacht hebben, was in een oase in de woestijn waarvoor we 20 kilometer off-road hebben gereden. Spielerei voor Michiel! Een oase zoals je je een oase voorstelt. Het doemt ineens op uit the middle of nowhere. Een aantal palmbomen bij elkaar zorgende voor schaduw én natuurlijk een waterbron. In deze oase hebben we twee nachten en een dag doorgebracht. Genietende van een fles champagne (was eigenlijk bedoeld voor oudejaarsavond) en een kampvuurtje de eerste avond ingeluid. De volgende morgen na het ontbijt werden we begroet door een berberfamilie met ezeltjes. De Franse taal kenden ze niet, dus was het vooral aanvoelen en met handen en voeten communiceren. Na wat eten en drinken te hebben gedeeld, gingen ze over tot de orde van de dagen: flessen en jerrycans vullen met water en die bepakken op hun ezeltjes. Hoe bijzonder om te zien, voor ons zo gewoon en een groot gemak dat je de kraan opent en water tot je beschikking hebt. Een half uurtje later werden we begroet door een herder met een kudde van ongeveer 30 dromedarissen; weer wat later circa 50 geiten en schapen. Voor allen een onmisbare plek om water te halen, voor ons een ervaring om nooit meer te vergeten!
Ook hebben we nog wat grotere steden aangedaan, waaronder Ifrane, een soort Marokkaanse versie van Lech in Oostenrijk, Meknes en Chefchaouen, ook wel bekend als de blauwe stad. Een gezellige medina, ofwel oude binnenstad met vele slingerende straatjes waar alle huizen een helder blauwe kleur hebben.
Het Rifgebergte in het noorden van Marokko hebben we ook kort aangedaan. In deze regio valt meer regen wat direct zijn uitwerking had op de mogelijkheden. Veel land- en akkerbouw activiteiten, groener, met als gevolg ook meer runderen. Helaas weinig lokale rassen kunnen ontdekken, vermoedelijk veel invloeden van Holstein Friesian. In het Rifgebergte een mooie route gereden, waarbij we echt het lokale leven proefden doordat we door kleine lokale dorpjes reden op een weg die op bepaalde plaatsen een uitdagend dalings- en stijgingspercentage had…
Doordat BigRed een 4x4 camperbusje is, waren we in staat om ook off-road te gaan en daarmee buiten de begaande paden te treden. Daardoor konden we echt op idyllische plekjes wildkamperen, vaak aan de rand van meren met onder andere uitzicht op besneeuwde bergtoppen en typische lokale dorpjes.
Het off-road rijden bleek nog een aardige wetenschap te zijn. Vooral een goede bandenspanning vinden voor de diverse rijcondities nam wat tijd in beslag; uitproberen en kennisuitwisseling met ervaringsdeskundigen maakten het plaatje compleet. Wat een verschil kan een halve bar uitmaken! En zo handig om zelf een compressor bij je te hebben! Zo nu en dan verkende ik het terrein van buitenaf, omdat de (droge) doorwadingen soms wat uitdagend waren. Zonder kleerscheuren maar wel flink onder het stof hebben we dit avontuur afgesloten!
Graag wil ik jullie in een volgend verhaal meenemen in de Marokkaanse cultuur, een aantal (andere) bijzondere momenten, het dagelijkse leven in BigRed en het samen reizen.
Liefs, Anouk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
