De eerste ervaringen; first experiences

Namaste allemaal!

Alles prima hier in India! Het kostte wel even wat moeite om er te komen, maar dan heb je ook wat ;-). Vanwege de storm was m’n vlucht van Amsterdam naar Parijs geannuleerd. Omdat er al van alles was geboekt en geregeld, wilde ik toch echt graag de aansluitende vlucht van Parijs naar New Delhi halen. Uiteindelijk met omwegen en met dank aan m’n lieftallige mams, de Thalys naar Parijs geboekt en met de metro richting vliegveld. Daar m’n eerste reisgenoten gevonden, Robin en Anneke, naast wie ik een prettige vlucht naar Delhi heb mogen ervaren. Het vinden van Samiya (via Facebook pagina van Mooji in contact gekomen) en de aansluitende taxi rit verliep soepel. Indrukwekkend om ook al het één en ander van het binnenland van India te kunnen zien. In New Delhi vanuit de taxi nog de “Arc de Triomph” van Delhi gezien. Onderweg ook files van tractoren met karren gezien waarop de suikerrietoogst lag, die werd vervoerd naar de lokale fabrieken. De eerste indrukken en ervaringen in India waren niet zo extreem (op mij) als vorig jaar, enigszins voorbereid dus.

Ik probeer foto's toe te voegen, nog eventjes geduld ;-).

November vorig jaar zijn er twee (gangbare) bankbiljetten uit de running gehaald. De gevolgen hiervan zijn nog steeds merkbaar, maar niet meer zo erg als een aantal maande geleden. Gelukkig had ik op het vliegveld wat euro’s ingewisseld en had ik dus wat cash. Gedurende het weekend waren alle pinautomaten in Rishikesh leeg (tenminste, die ik had gevonden en geprobeerd). En ik kan je zeggen, dat zijn er best veel! Intussen weet ik er zo’n 15 te vinden :-). Ik ben nog nooit zo blij geweest met cash uit een pinautomaat, toen bleek dat ze na het weekend waren aangevuld! Ook heb ik een Indiase simkaart waarmee ik kan internetten. WhatsApp gesprekken (of Skype) zijn dus mogelijk via internet, maar je kunt me niet “ouderwets” bellen.

Al veel mooie mensen mogen ontmoeten. Zo gemakkelijk als dat gaat hier. Aanschuiven aan een “tafel” bij anderen (dat is vaak zitten in kleermakers zit op een matras voor een klein, laag tafeltje). Een babbeltje maken op straat en vervolgens samen ergens een Chai thee drinken. Een klein bedrag lenen aan Maria, die ik net ontmoette in de rij voor de pinautomaat, voor wie ik net het laatste geld uit de automaat had gehaald. Vervolgens samen heerlijk taart gegeten in een “German bakery” (die heb je hier veel…). Heel organisch, natuurlijk, hoe dit zich vormgeeft. Soms is het fijn om tijd alleen door te brengen, soms om gewoon samen te zitten in een cafeetje, waarbij er ook ruimte is om deze tijd samen in stilte door te brengen.

Afgelopen donderdag de dag doorgebracht met Michelle uit Duitsland. We hebben een scooter gehuurd (eerst daar maar eens mee beginnen ;-), hoewel de Royal Enfield motoren erg uitnodigend lijken). We hebben ons toen in het Indiase verkeer gewaagd. Het begon kalm, omdat we die ochtend al om 4 uur waren opgestaan om vervolgens zonsopkomst te ervaren bij de Kunjapuri Devi hindoeïstische tempel (1676m). Echt prachtig om te zien, hoewel het niet het meest perfecte weer was. Vanaf dit uitzichtpunt konden we de Ganges een heel eind zien stromen en ook waren Rishikesh en Haridwar te zien. Richting het noorden was het uitzicht op de Himalayas zeer indrukwekkend. Hoge bergen met eeuwige sneeuw… Echt prachtig! ’s Middags naar de Shri Neelkanth Mahadev tempel gereden. De sfeer daar was niet geheel aangenaam. Alsof we niet welkom waren, en de mensen daar voelden erg opdringerig aan. Fijn om mijn eerste ervaringen buiten Rishikesh met een ervaren reizigster in India te kunnen delen. We zijn er daarom niet zo heel lang geweest. De tempel an sich was heel kleurrijk, maar klein. Ernaast stond een boom, waar, volgens legende, Krishna 60.000 jaar heeft gemediteerd (oké, wie heeft het aantal jaren bijgehouden…?). Een bijzonder heilige plek voor hindoes, die daar komen voor puja (een ritueel waarmee ze de godheid vereren). De weg naar de tempels was natuurlijk onderdeel van de reis. Een prachtige rit door de bergen, met mooie flora en fauna, apen en koeien op de weg, zelfgemaakte krotjes langs de weg waar mensen wonen, veel stof, toeterende medeweggebruikers.

Het toeteren wordt hier continue gedaan, maar wordt (grotendeels) gebruikt om je medeweggebruikers te waarschuwen, en niet om je frustraties te uiten. Voor mij kwam het in eerste instantie heel opdringerig over om te toeteren naar een groep wandelaars die het hele pad in gebruik hadden, maar ze maakten rustig en vriendelijk plaats, zodat we konden passeren. ’s Avonds zelfs nog door de drukkere straten van Tapovan (wijk in Rishikesh waar ik verblijf) gereden, inclusief de brug Laxman Jhula :-D! Om af te koelen, zijn we ’s middags nog naar de Neergarh waterval geweest. Heerlijk om daar een verfrissende duik te nemen! Maar, verwarrend om te zien, wat te doen wanneer er een groepje Indiase jonge mannen aan kwam lopen. Ook zij wisten niet goed hoe om te gaan met de situatie. Michelle en ik bedekten ons direct, aangezien we beiden met grotendeels blote benen en armen aan het badderen waren. Na een beetje rond te hangen, verliet de groep de waterval en hebben wij er nog rustig kunnen genieten. Relaties tussen mannen en vrouwen in India is toch wel “een ding”. Micky :-), een mede (mannelijke) hostel-ganger uit Zuid-Amerika, vertelde ons dat hij had gesproken met een jongeman hier uit de buurt. Deze vertelde hem dat hij tot een leeftijd van 17 jaar nog nooit met een meisje had gesproken. Dat hij niet wist hoe een vrouw te benaderen, en dat dat dan bijvoorbeeld gebeurde door de vrouw 2 straten lang te volgen… Naar mijn gevoel is er redelijk wat onbegrip en ook miscommunicatie door culturele verschillen die tot verwarrende situaties kan leiden. Aanvoelen en open staan, lijken voor mij een “manier/houding” om hier “te zijn”.

Het is hier nu trouwens gemiddeld zo'n 27 graden. Afgelopen donderdag dan ook verbrand tijdens onze roadtrip, omdat ik even was vergeten dat je rijwind je lekker afkoelt... Als ik het weersvoorspellingen kan vertrouwen, komt er vandaag een verandering in het weer. Dat is nu al te zien, want het is erg bewolkt. Morgen komt er, als het goed is, verkoeling in de vorm van regen en ook zal de temperatuur wat lager zijn. Regen is echt heerlijk (al 1x eerder gehad), het maakt alles weer frisser :-).

Hier “zijn” voelt fijn, open, direct rustgevend. Gezegend om weer in satsangs met Mooji te zijn. Hoewel er wat tijd nodig was, om “er in te komen”. Door in stilte te zijn, ervaar ik mijzelf; blijdschap, liefde, openheid, rust, ruimte. Het is moeilijk om dit onder woorden te brengen, maar dat hoeft ook niet… Ja, huilen van blijdschap en lachen zijn echt twee emoties die samen kunnen gaan! Grace is overal (L), Om!


Namaste all!

Everything good here in India! It took some effort to arrive, but fortunate to be here again :-). Because of the storm in the Netherlands on the day of my departure, my flight from Amsterdam to Paris got cancelled. Because things were booked and arranged, I really wanted to get to my connecting flight from Paris to New Delhi. Finally, with some detours and help from my wonderful mum, I booked the Thalys to Paris and arrived at the airport by subway. Found my first travel companions over there, Robin and Anneke from the Netherlands, besides who I enjoyed a pleasant flight to Delhi. Finding Samiya (we came in contact through the Facebook page of Mooji) and our taxi ride went easy. Impressive to see some parts on India’s inlands already. In New Delhi we passed the “Arc de Triomph”of Delhi by taxi. On our way to Rishikesh we also saw many tractors with cars behind them containing the sugar-cane harvest, waiting to go to the local factories . De first impressions and experiences in India were not as extreme (to me) as they were last year, somewhat prepared now.

I am trying to upload some pictures, a bit more patience please :-).

November last year two (commonly used) banknotes were removed from Indian cash. The consequences are still seen, but not as much as several months ago. Fortunately I did exchange some euro’s at the airport already, so I did had some cash. During the weekend, all ATM/cash machines in Rishikesh were empty (at least the ones I found and tried, which were about 15!). I have never been so happy to get cash out of the machine, when it turned out that they did fill up the machines after the weekend! I do have an India sim card, with which I can go on the internet (data only). WhatsApp calls (or Skype) are possible through internet, but you cannot call me the “old fashion” way.

I already have met many beautiful people. So easy as it goes over here. Joining a “table” with others (that is sitting on the floor on a matrass in front of a small, low table). Having a chat in the streets and subsequently going to get a Chai tea some place. Borrowing a small amount of money to Maria, who I just met in the queue in front of the ATM/cash machine. It turned out I just got the last cash out of the machine, after which it was empty… We went to have a very tasty cake at the “German bakery” (many are called like this…). Very organic, natural, how it is shaped. Sometimes it is nice to spend time by myself, sometimes to sit together with others in a café, where there is also space to be quite together.

Last Thursday I spend the day with Michelle from Germany. We rented a scooter, or scooty how they call them here (first to start with a scooter ;-), although the Royal Enfield motorbikes look very tempting). We dared us in Indian traffic. It started calm, as we got up at 4 a.m. that morning to experience runrise at Kunjapuri Devi hindu temple (1676m). Stunning to see, although it was not the most perfect weather to see sunrise. From this viewpoint we could see the flow of the Ganga river for quite some distance and also Rishikesh and Haridwar. In the North there was a very impressive view upon the Himalayas. High mountains with eternal snow… So beautiful! In the afternoon we drove to Shri Neelkanth Mahadev temple. The atmosphere there was not so pleasant. Just like we were not welcome, and the people felt kind of pushy. It was pleasant to share these first experiences outside Rishikesh with an experienced traveller in India. We did not stay that long. The temple itself was very colourful, but small. Besides it was a tree, where, according to legend, Krishna meditated for 60,000 years (imagine, who kept track of the years…?). A sacred place for hindus, who come there for puja (a ritual to honour the god). The road to the temples itself was part of the adventure of course. A beautiful road through the mountains, with beautiful nature, monkeys and cows on the road, home-made sheds at the side of the road that serve as people’s homes, lots of dust, honking other traffic.

Honking is done a lot in India, but this is done (mostly) to just alarm other traffic that you are coming, so not as a way to release your frustrations. At first it felt really impolite to honk at a group that occupied the whole path, but they cleared the path in a quiet and friendly manner, so we could pass. In the evening we even drove the busier streets of Tapovan (area in Rishikesh where I am staying), including the Laxman Jhula bridge :-D! To cool down, we went to the Neergarh waterfall in the afternoon. We took a refreshing dive! But, confusing to see, was that we did not really know what to do when a group of young Indian men arrived. They also did not know how to deal with the situation. Michelle and I covered up, as our arms and legs were not covered. After hanging around a bit, the group left the waterfall and we enjoyed the rest of our time over there. Relationgs between men and women in India is a bit of “an issues”. Micky :-), a fellow (male) hosteller from South-America, told us he spoke with a local teenager. This teenager told him he did not speak to women up until the age of 17 years. He did not know how to approach a woman, and that it happen that he then followed a women for 2 blocks… It seems there is quite some misunderstanding and miscommunication due to cultural differences that can lead to confusing situations. Feeling my way and being open, seem to me a “way/attitude” to “be here”.

Currently it is on average about 27 degrees Celcius. But from today the weather will change. Currently quite some clouds and rain will come. This happen one time before already, and made everything fresh again. Got a sunburn on Thursday because I kind of forgot that the wind from riding cools things down...

“Being” here feels nice, open, directly relaxing. Blessed to again be in satsangs with Mooji. Some time seemed needed, to land, to be fully present here. Through silence, I experience myself; joy, love, openness, quietness, space. It is difficult to put into words, but truly there is no real need for that… Yes, crying of joy and laughter are really two emotions one can have at the same time! Grace is everywhere (L), Om!